A todos e cada un dos DIVERSOS que levan no corazón a poesía .
No solpor, trala fiestra
vexo coas cores do outono
os tellados da alma.
A choiva debuxa na mirada
liñas que renovan agoiros
e relan sutilmente a vontade.
Nesta fase do camiño
ando a apreixar a vida.
Viaxo en autobús.
Van canda min outras persoas;
falan,rin , choran...
Nunha maruxía de sentimentos
esvaramos, fundidos docemente
nun agarimoso corpo a corpo
coas palabras.
Ana López.
No hay comentarios:
Publicar un comentario