En Maio



"A tristeza deita sangue..."

                                                                                          

En maio os peitos da luz

amamantan os días

que medraron baixo as chuvias de abril

e os ventos de marzo.

En maio as mágoas átanse á cor das flores

e mídense en magnitudes  de transparencia.

Agora teño o corazón

enchoupado en melancolías vermellas.

Cósenme as pálpebras bágoas amarelas,

dores  azuis róenme   os adentros,

mastigo angustias alaranxadas,

supuran os labios ausencias violáceas

e soidades brancas cólanse entre os dedos.

En maio penduro os abrigos nunha percha,

gardo nunha gabeta  os xerseis do inverno.

Saco as cores do armario para adobiar as penas

e camiño polas rúas, anémica de escuridades…

A tristeza deita sangue na inercia celeste da tarde.
 
                                                                                                 (Foto propia)