martes, 31 de enero de 2017

Nuestro Macondo,sábado 28 de E>nero de 2017







o recinto estira a mudeZ
polos corredores do inmediato,
polo mosaico de certezas.
A bailarina sacode o tempo
intentando eliminar esa pesadume
de morrer cada noite.
E eu buscando renacer das estrugas...
Toma este riso cheo de caramelos
e pega neles a necesidade.
Rosa Enríquez


Muy buenas noches queridos diversoS, el invierno nos envuelve en su esplendor y las flores se enfadan hasta la nueva primavera. Pero nos seguimos reuniendo en las mañanas de sábado para compartir versos y vida. 
Hoy comenzamos la mañana con críticas políticas y aprendizajes de grabado, un grupo diverso es lo que tiene, toca muchos temas. También hablamos de literatura, Yolanda recomienda el libro dePatti Smith M train y Rosalía alaba Detectives salvajes deRoberto Bolaño, interesantes recomendaciones.
Rosalía Ajamil en esta mañana, y tras un paseo mañanero, descubre La voz poética diciendo: la calle hablaba y me sonreía, pon voz al silencio, cerradas tiendas,.... el eco de solo mi voz. Nos aclara que la voz poética es ella, es su voz y zanja así un dilema que la tenía incomodada. 
Hablamos también de Juan Carlos Mestre, premio nacional de poesía 2009, tiene una poesía diferente y a veces hay que probarla varias veces para agarrarle gusto, es original, es contemporánea, para muestra leímos El calendario de Sísifo
Febrero
Chico quita chica a chico
Marzo
Chico busca otra chica
Abril
Chica quita chico a chica
Mayo
Chica busca otro chico
Junio
Chico quita chico a chica
Julio
Chica quita chica a chico
Agosto
Chica busca otra chica
Septiembre
Chico busca otro chico
Octubre
Chico
Noviembre
Chica
Diciembre
Nace el niño Jesús
Enero
Llegan los Reyes Magos
Y leímos varios poemas del libro de Rosa Enríquez Vestíbulo de DevastaciónAo caer a noite, cae o vestido, caen as miserias, .... nós ante o periplo de infortunios, .... e pensamos no exército perdido nas eternidades,..... abre o pano e aparece unha bailarina, curando feridas cheas de elefantes, Lucie, como un animal maldito batendo contra o cristal. Hubo opiniones diversas sobre la poética de esta autora, a algunos llega, a otros no..., pero aprendimos una nueva palabra Vesania: demencia furiosa, lingüísticamente crecimos un poco.
Ayer se inauguró una exposición de pintura de Xabier Correa Corredoira en la Fundación Luis Seoane, estará hasta mayo y se titula Os días pintados, pensamos que estaría bien leer sus poemas a lo largo de esta semana para compartirlos el sábado 4 de febrero en nuestra mesa del fondo del café de Macondo.
Hasta ese momento, y también hasta el infinito, que la vida se invada de besos y versos.


No hay comentarios:

Publicar un comentario